دیروز بحثی سر تنگ بینی و تنگ نظری برخی از ایرانی ها با برادرم داشتم.
گفت ایرانی هایی که من تو زندگیم دیدم هیچوقت دلشون نمیخواستن بگذارن من تو کاری موفق باشم.و جزئ ترین این ماجرا،همین تبعیض هاشون در مدارسن.
اکثرا دانش آموزان اتباع رو به اردو نمیبرن.و این خنده داره.
بهرحال گفتم خب چون ادمای تنگ نظر موجودات حقیرین.ادمهایی که نمیتوانن ببینن دیگری از آنان کمی موفق ترن و تا به زمین نزننتشان،آرام نمیگیرن.و ادمای حقیر هیچوقت رنگ ارامش رو نمی بیند.رنگ خوشبختی و لذت انسان بودن رو نمی چشند.
اینکه جامعه چرا اینگونه شده و تقصیر کی هست فعلا تغییری در وضعیت ایجاد نمیکنه.
درباره این سایت